Ξεκινάω χωρίς πολλά πολλά, γιατί έχω να πω τον ορυμαγδό!
Λοιπόν, πάμε να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Από την αλφαβήτα που λέμε.
Σεξισμός. Διάκριση των φύλων. Είναι η διάκριση που βασίζεται στην πεποίθηση, ότι το ένα φύλο είναι ΑΝΩΤΕΡΟ από το άλλο. Είναι η διάκριση που οδηγεί σε κάθε είδους στέρηση πολιτικών ή κοινωνικών δικαιωμάτων, με γνώμονα την υποτιθέμενη "ανωτερότητα ή κατωτερότητα" ενός εκ των δύο φύλων. Αυτό σημαίνει σεξισμός, κυρίες μου και κύριοι.
Είναι σεξισμός το γεγονός ότι υπάρχουν δύο φύλα; Είναι σεξισμός οι βιολογικές διαφορές των δύο φύλων; Είναι σεξισμός το γεγονός ότι οι άντρες έχουν τεστοστερόνη και οι γυναίκες οιστρογόνα;
Αν μου πεις "Ναι" τότε μάλλον η νοημοσύνη σου είναι τόση, ώστε η μόνη επικοινωνία που μπορούμε να έχουμε, είναι να σου κουνάω ένα λέϊζερ πόϊντερ στον τοίχο και εσύ να προσπαθείς να πιάσεις την κόκκινη τελεία.
Όχι λοιπόν φίλοι μου, δεν είναι η διαφορετικότητα μας, σεξισμός.
Ο σεξισμός, όπως και ο ρατσισμός έχουν να κάνουν με την πρωτογονιακή νοοτρόπα του "Σαπιριόριτι" και όχι με τις βιολογικές μας διαφορές. Η λανθασμένη απάντηση λοιπόν σ' αυτή τη λανθασμένη νοοτρόπα ποια είναι λοιπόν; Το "Δεν υπάρχει ζήτημα ανωτερότητας ή κατωτερότητας διότι δεν υπάρχουν διαφορές". Δηλαδή η απάντηση στην μπουμπουνοκεφαλιά, είναι η μπουμπουνοκεφαλιά; Όχι αγαπημένοι μου.
Η απάντηση είναι: "Δεν υπάρχει θέμα ανωτερότητας ή κατωτερότητας, όσες γαμημένες διαφορές και να έχουμε". Και ναι, έχουμε άπειρες διαφορές, εμείς τα δύο φύλα.
Βιολογικές, συμπεριφορικές, άστα βράστα. Τόσες διαφορές, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι τρελό που ανήκουμε στο ίδιο είδος. Και;! Και τι έγινε; Αυτό είναι το νόημα. Οι διαφορές μας.
Οι διαφορές μας είναι ο βασικός λόγος που επιβιώνουμε, σε αυτό το στρογγυλό αστρικό σώμα που γυρνάει γύρω γύρω. Ζούμε για να αλληλοσυμπληρώνουμε και να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον, σαν συμβιωτικοί οργανισμοί. Γιατί έτσι προχωράει το πράγμα. Προτερήματα και μειονεκτήματα, συνεργάζονται και γίνονται ένα. Ο ένας άνθρωπος συμπληρώνει τον άλλον, και αυτό επιτυγχάνεται λόγω της διαφορετικότητας μας.
Σεξισμός λοιπόν. Πάμε να αναλύσουμε λοιπόν τώρα το τι θεωρείται σεξισμός, απ' τον κάθε ημιμαθή, ανίδεο, από κάθε Γιώργη και Γιώργαινα που δεν βάζει λίγο το ρημάδι του να δουλέψει και τον κάθε υποκριτάντζα που έχει κάνει την παπαρολογία, κέντημα.
Είναι σεξισμός η σεξουαλική παρενόχληση σε χώρους εργασίας; Όχι δεν είναι σεξισμός, είναι παρενόχληση. Και θα ξεκινήσω με ένα γλαφυρό παράδειγμα, για να κάνω τον χιουμορίστα, αλλά ταυτοχρόνως να γίνω και ευκόλως κατανοητός. Πάει ο αφεντικός και λέει στην γραμματέα του: "Δεσποινίς Καλλιόπη, θα επιθυμούσες να μου πάρεις μια ξεγυρισμένη πίπα, να σου δώσω μια ξεγυρισμένη αύξηση, μιας και είμαι και πολύ εξωκαρδιάς;". Αυτό δεν είναι σεξισμός, είναι ξεγυρισμένη ανηθικότητα. Σκέφτεται η γραμματέας απ' την άλλη..."Μια χαρά ιδέα! Μια πίπα είναι και θα πάρω και αύξηση". Και ξανά, αυτό δεν είναι σεξισμός, είναι ανηθικότητα.
Αν ο αφεντικός ήταν χομοσέξουαλ και έκανε την αντίστοιχη πρόταση σε υφιστάμενο του αρσενικού γένους; Σεξισμός ή απλή ξερή ανηθικότητα;
Από την άλλη είναι σεξισμός, να μην προσλαμβάνεται ένας άνθρωπος σε μία θέση εργασίας, με μοναδικό κριτήριο το φύλο του και όχι τις ικανότητες του. Το ίδιο ισχύει βεβαίως και στις περιπτώσεις που ένας άνθρωπος αμείβεται λιγότερο, με βάση το ίδιο κριτήριο. Και δυστυχώς τα συνηθέστερα θύματα τέτοιων διακρίσεων, είναι οι γυναίκες.
Σεξισμός είναι επίσης η θεωρία που στηρίζεται ο πολιτικός φεμινισμός, για παράδειγμα. Με σενάρια του τύπου: Αν οι αρχηγοί κρατών ήταν γυναίκες, δεν θα υπήρχε πόλεμος στον κόσμο και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Πάμε να εξετάσουμε όμως άλλα περιστατικά. Είναι σεξισμός η σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο;
Παράδειγμα. Περπατάει το μανούλι, αγέρωχο με τις ποδάρες της έξω και θα πεταχτεί ο κάθε τυχάρπαστος φίτσουλας και θα φωνάξει: "Μπαναγιά μου, να σ' ξεσκ'σω τα γκωλοβάρδουλα, γκάβλα μου να πούμε". Είναι σεξιστής; Όχι. Είναι ενόχλας. Είναι κάφρος, άξεστος, απαίδευτος.
Η γυναίκα -όπως και ο άντρας- είναι ελεύθερη να ντύνεται, να φροντίζει την εμφάνιση της, όσο και όπως το επιθυμεί, με σκοπό να αισθάνεται φάμπιουλους και να προκαλεί τον θαυμασμό.
Αυτό δεν δίνει σε κανέναν άνθρωπο το δικαίωμα να φέρεται απέναντι της, σαν άξεστος κάφρος.
Έχοντας τα παραπάνω, σαν βασικές ξεκάθαρες έννοιες, διερωτώμαι: Γιατί αντιμετωπίζεται ο θαυμασμός σαν έκφραση σεξισμού; Τελικά ο θαυμασμός στο ωραίο και η έλξη που νιώθουμε για το άλλο φύλο θεωρείται στις μέρες μας, τάση σεξισμού; Ή τελικά αυτό που θα έπρεπε να ενοχλεί ουσιαστικά είναι η "σπηλαιολογική" συμπεριφορά, της πλειοψηφίας των Ταμτάκων ανδρών εκεί έξω;!
Εκτός, αν με όλη αυτή την καραμελοποίηση της λέξης "σεξισμός", ο σκοπός σας κύριοι και κυρίες της "πολιτικά ορθής νέας τάξης συμπεριφορών", είναι να εξαλειφθεί κάθε είδους έκφρασης, που θα δηλώνει ερωτικό θαυμασμό του ενός φύλου προς το άλλο. Δηλαδή από εδώ και στο εξής, να θεωρείται ανεπίτρεπτο για έναν άντρα να εκδηλώνει θαυμασμό για την παρουσία μιας γυναίκας, με οποιονδήποτε τρόπο. Είτε φέρεσαι σαν Λόρδος και τζέντλεμαν, είτε φέρεσαι σαν καγκουροποιημένος, λίγδας και λιγουράντζας. Γιατί σε κάθε περίπτωση, όλο και κάποιος θα θιχτεί.
Αν είναι έτσι παιδιά, να είμαστε όπως στο δημοτικό, που στα παιδικά μας πάρτυ, κάθονταν τα κορίτσια στον ένα καναπέ και τ' αγόρια στον άλλον, και κοιταζόμασταν και λέγαμε "αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες". Τουλάχιστον έτσι συνέβαινε στην εποχή μου. Στα 80's. Ξέρω...γριά.
Αν είναι έτσι, να φοράμε άντρες-γυναίκες πορτοκαλιές φόρμες, να τυλίγουμε τα γεννητικά μας όργανα με επιδέσμους για να μην ξεχωρίζουν και προκαλούν. Επίσης, αντί για ονόματα να έχουμε σειριακούς αριθμούς. Πού περιθώρια για σεξισμότες τότες.
Παρακολουθούσα την λύσσα πολλών τραγικών φιτσουλισμών παγκοσμίως, στα μέσα κοινωνικής ασυδοσίας και ξερολισμού, με αφορμάρα (πως λέμε ποτάρα) τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ξερνώντας φλόγες απ' τα ρουθούνια τους, κατηγορώντας όποιον σχολίαζε κάνα γυναικείο κώλο, κάνα αντρικό κοιλιακό ή και το αντίθετο.
Ή ακόμα αν τολμούσε κανείς να πει "αντρών" ή "γυναικών". "Φουλ σεξισμός". Μάλιστα.
Για πείτε μου ρε...πως σας λένε...δηλαδή πόσο προσβλητικό ή παρενόχλα είναι να θαυμάσεις τους κοιλιακούς ενός κολυμβητή ή πόσο προσβόλα είναι να εκθειάσεις τον κώλο μιας βολεϊμπολίστριας;
Τρελαθήκατε τώρα ε; Έχει χτυπήσει η ευθιξία σας, ταβάνι έτσι;
Δηλαδή το να θαυμάσεις κώλο, υποβαθμίζει τις ικανότητες μιας αθλήτριας; Σοβαρά;
Αν είναι έτσι αγαπητοί μου, προτείνω οι επόμενοι Ολυμπιακοί να προβληθούν με λογοκρισία στα επίμαχα σημεία των αθλητών. Ναι ρε φίλε, blur σε κάθε πρόσωπο και κώλο βολεϊμπολίστριας και blur στα φουσκωτά παπάρια των κολυμβητών. Γιατί είναι ανεπίτρεπτο να θαυμάζεις τα σώματα και τα πρόσωπα των ανθρώπων και απαγορεύεται να ελκύεσαι σεξουαλικά από αυτούς.
Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα, το να σε θαυμάζουν για τα εξωτερικά σου κάλλη, συνεπάγεται με την αυτόματη υποτίμηση και ξεφτιλισμό των ικανοτήτων και της προσωπικότητας σου.
Τι λες ρε Γιώργη;! Όποιος το πιστεύει αυτό, μάλλον προβάλλει σε αυτούς που κατηγορεί, την δική του λανθασμένη κρίση. Είναι ανεπίτρεπτο λοιπόν κάποιος να εκφράζει τον θαυμασμό του ή ακόμα και να σχολιάζει αυτό που δεν του αρέσει. Είναι ανεπίτρεπτο να έχει γούστο, αισθητική, σεξουαλικότητα, είναι ανεπίτρεπτο να μιλάει, είναι ανεπίτρεπτο να βλέπει και να ακούει. Εκτός αν βλέπει, εκφράζει και ακούει αυτά που του λένε κάποιοι άλλοι ότι είναι "το σωστό" να βλέπει, να λέει και να ακούει. Μμμ...σμελς λάϊκ φασίζμο, απ' την ανάποδη. Φίμωση μαδαφάκερζ.
Καθώς βλέπω μπιτσβόλεϊ γυναικών λοιπόν, εκτός απ' τα αθλητικά σκιλς, αν περάσει απ' το μυαλό μου για παράδειγμα, ότι η βραζιλιάνα έχει θεσπέσιο κώλο, εκτός απ' το ότι δεν μου επιτρέπεται να το σχολιάσω, γιατί με περιμένει η πίσσα και τα πούπουλα και το διαδικτυακό λιντσάρισμα, δεν πρέπει ούτε να το σκεφτώ, γιατί θα πρέπει να αυτομαστιγωθώ. Μμμ...σμελς λάϊκ αμαρτία. Σμελς λάϊκ θρησκεία.
Κάτσε να δούμε. Που συναντάμε στην ιστορία, την σαρκική αμαρτία, το πόσο "του σατανά" είναι η λαγνεία, ο πόθος και το πάθος; Ποιος μας διδάσκει την πάταξη των ανθρώπινων ορμών, την καταπία της σεξουαλικότητας; Ποιος προμοτάρει αιώνες τώρα, το πόσο "δαιμονικές" είναι οι γυναίκες, το πόσο κακόβουλα όντα είναι, με μοναδικό τους σκοπό να παρασύρουν τους πάντες στην αμαρτία; Ποιος θεωρεί ότι οι γυναίκες -ιδιαιτέρως για τους παραπάνω λόγους- πρέπει να τιμωρηθούν, με το να αποκοπούν από κάθε ευχαρίστηση που μπορεί να τους προσφέρει η σεξουαλική επαφή; Φαντάζομαι λίγο πολύ, κάνατε τον συνειρμό.
Χριστιανισμοί, Καθολικισμοί, Μωαμεθανισμοί και άλλα τέτοια θεϊκά -εντός και εκτός εισαγωγικών- έχουν κάνει αρκετή δουλειά εκατοντάδες χρόνια τώρα, στην σεξουαλική καταπίεση των ανθρώπων. Ένας μη υγιής σεξουαλικά λαός, είναι πάντα πιο εύκολα ελεγχόμενος.
Έτσι που λέτε λοιπόν. Θρησκείες, εκκλησίες, κλήρος. Οπλισμένοι με θεωρίες που επιβιώνουν, ποδοπατώντας το σβερκί των ανθρώπων, μέσω της σεξουαλικής καταπίεσης αυτών. Με επιχείρημα βεβαίως, ένα "σαπιριόριτι". Ένα δημιούργημα φαντασίας, εξυπηρετώντας κυριαρχίες, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, παραδόσεις αιώνων, κληρονομιές περιουσιών, τίτλων, θρόνων κτλ και σε καμία περίπτωση επιστημονικά φακτς. Έτσι προκύπτει ο σεξισμός, ο ρατσισμός κτλ.
Η διαφορετικότητα, προς εκμετάλλευση.
Το ένα και μοναδικό πρόβλημα που δημιουργεί όλο αυτό το μπάχαλο, ήταν, είναι -και ελπίζω να σταματήσει κάποτε- η σεξουαλική καταπίεση που βιώνει όλος ο πλανήτης.
Άντρες - γυναίκες καταπιεσμένοι σεξουαλικά. Στρέϊτ - γκέϊ, καταπιεσμένοι σεξουαλικά.
Ταμπού φίτσουλες και φιτσουλίνες, ταμπού.
Διαβάζω και ακούω τις γραφικές εκφράσεις: "Σαν αντικείμενο του σεξ" και "σκεύος ηδονής" και αμέσως μπαίνει ο οργανισμός μου σε λειτουργία παραγωγής εξανθημάτων.
Τζίζας -ταπντάνσινγκ- Κράϊστ.
Δηλαδή πραγματικά. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να έχει τέτοια άποψη; Ποιος άνθρωπος που αντιμετωπίζει το σεξ με την σοβαρότητα που του αρμόζει, υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να πιστεύει ότι βάλλεται από τέτοιες εκφράσεις και τέτοιες αντιλήψεις;
Ποιος άνθρωπος με υγιή και ακομπλεξάριστη σεξουαλική ζωή, μπορεί να χαρακτηρίζει το ανθρώπινο σώμα "αντικείμενο" και "σκεύος"; Δηλαδή κυρίες μου, όταν ένας άντρας δηλώνει την επιθυμία του να κάνει σεξ μαζί σας, σας βλέπει σαν "αντικείμενο";
Πω-ρε-φιλενάδα! Δηλαδή πόσο τρελό ταμπού μπορεί να έχεις απέναντι στο σεξ, για να μπεις στο τριπάκι ότι το σώμα σου μπορεί να θεωρείται "αντικείμενο" ή "σκεύος"; Πόσο κακό, πόσο "evil" μπορείς να είναι το σεξ για σένα; Πόσο...(δραματική μουσική)...αμαρτία!
Και απευθυνόμενος στις κυρίες του δυτικού πολιτισμού, γιατί όταν είσαι έγκυος αγαπημένη μου, δεν τίθεται θέμα να θεωρηθείς από κανέναν "αντικείμενο και σκεύος αναπαραγωγής";
Θα σου πω εγώ γιατί. Γιατί η εγκυμοσύνη θεωρείται ευλογία, ενώ το σεξ αμαρτία.
Γιατί όταν ένα άντρας θέλει να κάνει σεξ μαζί σου απαντάς: "Τι; Μόνο σεξ;". "MONO σεξ" απαντάς.
Και ρωτώ. Είναι λίγο; Είναι υποτιμητικό; Είναι προσβλητικό; Είναι ταπεινωτικό;
Και από μέσα σου να απαντήσεις "Ναι", μου αρκεί για να σε κατατάξω στους σεξουαλικά καταπιεσμένους ανθρώπους.
Ρωτάς τις γυναίκες την απλή ερώτηση: "Γιατί κάνεις σεξ;" ...και σε κοιτάνε σαν να είναι ερώτηση παγίδα. Και εφόσον το σκεφτούν κάνα πεντάλεπτο, δίνουν τις ευφάνταστες απαντήσεις: "Εμ...γιατί μου αρέσει...ξέρω γω...για να έρθω σε οργασμό τι να σου πω". Μιλάμε...τζάκποτ κυρίες μου και κύριοι. Και βάζω και τους κυρίους μέσα γιατί φαντάζομαι τις ίδιες πίπες απαντήσεις θα δίνουν και αυτοί.
Όταν θα φτάσετε στο σημείο λοιπόν να απαντάτε: "Κάνω σεξ, γιατί είναι, ανθρώπινη ανάγκη, ένστικτο, σωματική απόλαυση και διασκέδαση. Κάνω σεξ για να περνάω εποικοδομητικό και ποιοτικό χρόνο με έναν άλλο άνθρωπο. Κάνω σεξ και προσπαθώ να ικανοποιήσω τον παρτενέρ μου, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο", τότε θα σας κατατάξω στους ανθρώπους που έχουν ξεκινήσει να κάνουν βήματα προς στην σεξουαλική απελευθέρωση. Και τότε και μόνο τότε, δεν θα υπάρχει καμία περίπτωση να πιστεύετε ότι κάποιος σας θεωρεί "σκεύος ή αντικείμενο ηδονής". Γιατί άκου να δεις...η ηδονή γαμάει και το σεξ γαμάει και το φχαριστιέσαι και είναι ότι καλύτερο υπάρχει και άκου να δεις...δεν ντρέπεσαι γι αυτό. Τότε και μόνο τότε, δεν έχεις να φοβηθείς καμία λέξη και κανέναν χαρακτηρισμό. Ούτε "αντικείμενα" ούτε "κομμάτι κρέας" (άλλη έκφραση εμετός), ούτε "πουτανάκι", ούτε "ξέκωλο", ούτε θα σας αγγίζει κανένα "σλατ σέϊμινγκ" από κανέναν και καμία, ούτε τίποτα. Δεν υπάρχει σεξισμός εκεί που τον ψάχνετε λοιπόν. Σεξουαλική καταπίεση υπάρχει.
Και ασφαλώς υπάρχει και στον αντρικό πληθυσμό, σε κτηνοδέστατο βαθμουλέτο.
Για παράδειγμα όλοι αυτοί οι άξεστοι που προανέφερα, που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να παρενοχλούν γυναίκες σε δημόσιους χώρους, φωνάζοντας καφρίλες, αδιαφορώντας για το αν φέρνουν την γυναίκα αυτή σε δύσκολη θέση...ε, εντάξει, βαθειά σεξουαλική καταπίεση.
Γι' αυτό κύριοι, τα ίδια ισχύουν και για εσάς. Να σέβεστε το σεξ που κάνετε, να σέβεστε την εκάστοτε παρτενέρ σας. Το σεξ απαιτεί σοβαρότητα, μάνκες μου. Γιατί αν ο σκοπός σας είναι να χύσετε, μπορείτε να τραβήξετε μια μαλακία. Είναι λιγότερο χρονοβόρο, ψυχοφθόρο και κοστοβόρο, απ' το να τρέχετε για φραπεδιές και ποτάρες (ποτάρες = λέξη μοντερνιά εμετός) και να ακούτε και να λέτε παπάντζες, μπας και κάνετε κάνα σεξ αποζημίωσης. Κάντε σεξ λοιπόν, για να περνάτε όμορφα με αυτούς που γουστάρετε και όχι να κάνετε σεξ υπό προϋποθέσεις, κανόνες, ανούσιες ιεροτελεστίες.
Να είστε ελεύθεροι ρε! Να γνωρίσετε το σώμα σας, να το αγαπήσετε και να το μοιράζεστε με όποιον επιθυμείτε. Να το "καλογυαλίζετε" αυτό το "αντικείμενο", να το συντηρείτε και να το χρησιμοποιείτε με τον καλύτερο τρόπο. Έχει φτιαχτεί για να σας προσφέρει αμέτρητες αισθήσεις, εμπειρίες ηδονής και ευχαρίστησης. Α και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν εννοώ με την παραπάνω παράγραφο, ότι πρέπει να δώσετε στο σώμα σας, την λανθασμένη υπεραξία του "λάβαρου ή του επάθλου", που αξίζει μόνο στον "Πρωταθλητή". Για παράδειγμα η αντίληψη του "χρυσού μουνιού", προέρχεται και αυτή από καταπίεση. Και σας παρακαλώ, εσάς συγκεκριμένα κυρίες μου, να σας λείπει η παπαρολογία της "επιλεκτικότητας". Γιατί εσύ μπορείς να μου λες "είμαι επιλεκτική", αλλά εγώ ακούω "Δεν κάνω σεξ εύκολα, γιατί δεν θέλω να με περάσουν για εύκολη γκόμενα γιατί θέλω να με περάσουν για δύσκολη γκόμενα γιατί οι δύσκολες γκόμενες είναι και οι σοβαρές γκόμενες ενώ οι εύκολες γκόμενες είναι πουτανάκια". Ο άντρας που θα σας κακοχαρακτηρίσει με γνώμονα το πόσο "άνετη" σεξουαλικά είστε ή το πόσο "ανεπίτρεπτα πλούσια" είναι είναι η σεξουαλική σας ζωή, προφανώς δεν κάνει για σας. Οπότε καλό θα ήταν να συγκεντρωθείτε σε αυτού του είδους την επιλεκτικότητα. Πολύ απλά, μην ασχολείστε με μαλακοπίτουρες, που έχουν τέτοια κριτήρια.
Και επιστρέφω στο σώμα. Σώμα είναι, για να γαμιέται είναι. Το σώμα απ' το μόνο που δεν φθείρεται και δεν χαλάει, είναι από την σεξουαλική χρήση. Και αν πιστεύετε ότι το κάζουαλ σεξ, ναι μεν δεν "φθείρει" το σώμα σας αλλά επιβαρύνει την ηθική σας, την υπόληψη σας και καθορίζει δυσμενώς τον ψυχισμό σας και το κοινωνικό σας στάτους, τότε σίγουρα έχετε πολλή δουλειά μπροστά σας για να απελευθερωθείτε σεξουαλικά. Και η αλήθεια είναι, ότι πράγματι η κοινωνική μας συμπεριφορά καθορίζεται απ' την σεξουαλική μας ζωή. Η διαδραστικότητα με τους συνανθρώπους μας, στην δουλειά μας, στην φραπεδούμπα με τους τσιμπητούς μας, στο οικογενειακό τραπέζι τα Χριστούγεννα, καθορίζεται ουσιαστικά από το πόσο καλά πηδηχτήκαμε το προηγούμενο βράδυ.
Δεν είναι τυχαίο, που οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα κοινωνικοποίησης, χαρακτηρίζονται "αγάμητοι" ή "κακογαμημένοι".
Πίσω στο "Αντικείμενο του σεξ". Γιατί προσωπικά δεν έχω αισθανθεί ποτέ "αντικείμενο του σεξ"; Γιατί δεν έχω ακούσει ποτέ τους άντρες να υποστηρίζουν ότι έχουν αισθανθεί έτσι; Η απάντηση των γυναικών σε αυτό το ερώτημα είναι το εξής καταπληκτικό: "Εσείς είστε άντρες". Α ναι; ΣΕΞΙΣΜΟΣ! (Ιμότικον με δάκρυα απ΄τα γέλια).
Έτσι που λέτε λοιπόν. "Εμείς είμαστε άντρες". Με βάση τα λεγόμενα των γυναικών κατά σφοδρή πλειοψηφία, οι άντρες: Σκέφτονται με το κάτω κεφάλι, οι άντρες γαμάνε ότι βρούνε, οι άντρες είναι ανήθικοι, οι άντρες μονοπολούν το "κεράτωμα" ασυστόλως. Από την άλλη οι ίδιες οι γυναίκες πιστεύουν ότι είναι: Πιο εγκεφαλικές απ' τους άντρες, πιο ευαίσθητες, πιο συναισθηματικές, πιο ώριμες, πιο έντιμες...και τέτοιες μπάμιες.
Δηλαδή για να καταλάβω. Όλη αυτή η παραπάνω φαντασιόπληκτη παπαρολότζια, δεν θεωρείται σεξισμός, αλλά είναι σεξισμός να πεις ότι ο άντρας μπορεί να κουβαλήσει δέκα σακούλες απ το σουπερμάρκετ, ενώ η γυναίκα μπορεί να κουβαλήσει τέσσερις; Ε, είστε οι καλύτεροι.
Την ίδια στιγμή, μεγάλη μερίδα γυναικών πιστεύει ότι η εξουδετέρωση της διαφορετικότητας μας, επιτυγχάνεται μέσω επιφανειακών συμπεριφορών, που το μόνο που υποδηλώνει είναι μια ασόβαρη και τσαπατσούλικη νοοτροπία. Δηλαδή κυρίες μου, με το να ρεύεστε μπροστά σε κόσμο, με το να λέτε δέκα φορές "μαλάκα" σε μία πρόταση ή με το να δηλώνετε ότι κάνετε σεξ "σαν αντρες" απαιτώντας την επίτευξή του οργασμού σας απ' τον παρτενέρ σας, είναι -ας πούμε- κάποιο σοβαρό στέϊτμεντ απέναντι στην "ανδροκρατούμενη κοινωνία"; Δηλαδή η λανθάνουσα "ανδροποίηση" των γυναικών και η μίμηση των γυφτοελαττωμάτων των αντρών, είναι σοβαρή στάση απέναντι σε θέματα κοινωνικής ισότητας; Σας είπε κανείς ότι οι άντρες πρέπει να ρεύονται, να κλάνουν, να βρίζουν δημοσίως και να κάνουν σεξ για να έρθουν αποκλειστικά αυτοί σε οργασμό; Αν το πιστεύετε αυτό, τότε για μια ακόμη φορά συναναστρέφεστε με λάθος άντρες, κυρίες μου. Και μόνο κουσούρια θέλετε να οικειοποιηθείτε.
Υπάρχει μεγάλη μερίδα γυναικών επίσης, που υποστηρίζει πως η διατήρηση της γυναικείας εικόνας είναι επιβολή μιας φαλλοκρατικής κοινωνίας. Ότι ουσιαστικά οι άντρες επιβάλλουν και θυματοποιούν τις γυναίκες, εξαναγκάζοντας τες να φροντίζουν την εμφάνιση τους, να χρησιμοποιούν μεϊκάπ, να ντύνονται θηλυκά, να κάνουν αποτρίχωση καιτέτοια. Και όλα αυτά για να αρέσουν σε εμάς. Τους "τύραννους" άντρες. Σιριουσλι; Δηλαδή οι άντρες, ξυρίζονται, κουρεύονται, ντύνονται όμορφα, πάνε στα γυμναστήρια, για να αρέσουν σε ποιον; Στην γάτα που περνάει τον δρόμο για να φάει απ' τον σκουπιδοτενεκέ; Έχω την αίσθηση ότι για εσάς κορίτσια μου, τα παλικαράκια προσπαθούν να είναι ομορφάνδρες...ωσάν. Οι κυρίες λοιπόν δεν θέτουν "σπεκς" ομορφάδας στους άνδρες; Δεν επιβάλλουν τα γούστα τους; Πιχί, ανεξάρτητα του τι στυλ έχει ο κάθε άντρας στην καθημερινότητα του, τα μεγαλύτερα κοπλιμέντα των γυναικών εισπράττονται όταν ένας άντρας φορέσει κουστουμέτα και γραβατουλίνια. Κοίτα να δεις κάτι πράματα. Ή όταν ένας άντρας για παράδειγμα, χάσει τα περιττά του κιλά και γίνει κομψότερος, για να μιλήσω και προσωπικά. Τι; Όχι;
Και για να μην πάμε μακριά, νομίζω ότι μόλις βγάλανε φιρμάνι τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες πως "στάζουν" στην εικόνα του μουσάτου άντρα με τις τατουαζιές, τρέξανε όλοι οι αγόραροι σύσσωμοι και "χτύπησαν" μανικιές με τριαντάφυλλα και νεκροκεφάλες εν μια νυκτί και αφήσαν όλοι μούσια Ποσειδώνα. Και όλα αυτά γιατί; Για να αρέσουν στον κώλο μου; Όχι. Για να αρέσουν σε εσάς, κυρίες και δεσποινίδες μου.
Μήπως είναι και αυτό μια σκευωρία ύπουλη του γυναικείου φύλου; Μήπως οι άνδρες είμαστε μαριονέτες και υπόδουλοι των εκάστοτε ορέξεων και γούστων των γυναικών; Μήπως πέσαμε θύματα της ίδιας μας της συνωμοσία; Ή μάλλον τελικά ζούμε όλοι σε μια παράνοια, σε ένα παραλήρημα και είμαστε όλοι για το ίδρυμα;
Ή μήπως ισχύει το υπέροχο και απλό κόνσεπτ, οι άντρες να θέλουν να γοητεύουν τις γυναίκες και οι γυναίκες να σαγηνεύουν τους άντρες. Και σκέφτομαι τώρα εγώ ο περίεργος. Μήπως αυτό είναι φυσιολογικό; E; Τι λέτε; Μπορεί να παίζει και κάτι τόσο απλό και όμορφο ε;!
Μήπως άντρες, γυναίκες, χόμοζ, γουατέβερ...θα πρέπει να μάθουμε να αγαπιόμαστε και να γαμιόμαστε, μπας και δημιουργήσουμε κάτι της προκόπας και όχι να σπάει ο ένας τις μπάλες του άλλου με υστερίες και εμμονές; Μήπως;! Μήπως θα πρέπει να σταματήσει όλη αυτή η ισοπέδα, η τσουβαλοποίηση και καζανοποίηση, προς όλες τις κατευθύνσεις; Μήπως τελικά, οι πραγματικά εξελιγμένοι άνθρωποι θα είναι αυτοί, που θα ζουν αρμονικά, αναγνωρίζοντας και αγκαλιάζοντας τις διαφορές τους και όχι υποκριτικά και εκβιαστικά θα τις εκμηδενίζουν; Μήπως;!
Οι διακρίσεις και η προκατάληψη, είναι σαπίλες που κουβαλάει η ανθρωπότητα μέσα της, απ' το μηδέν του χρόνου. Αν πιστεύετε λοιπόν εσείς του "πολίτικαλ κορέκτνες" ότι ο ρατσισμός υπάρχει επειδή υπάρχουν μαύροι και ο σεξισμός υπάρχει γιατί υπάρχουν γυναίκες, είστε μακριά απ' το πρόβλημα. Και αν πιστεύετε επίσης στο ότι θα εξαφανιστεί ο ρατσισμός αν πάψουν να υπάρχουν ράτσες και ο σεξισμός αν πάψουν να υπάρχουν φύλα, τότε είστε μακριά απ' την λύση.
Γιατί πολύ απλά, δεν θεραπεύεις την ασθένεια, σκοτώνοντας τον ασθενή.
Θα πρότεινα λοιπόν να κάνετε φόκους στην ασθένεια και όχι η φάση να είναι "Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι".
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, έχουμε φτάσει στο φαντασμαγορικό σημείο ΟΛΟΙ να θεωρούμαστε σεξιστές, ΟΛΟΙ ρατσιστές, ΟΛΟΙ χομοφόμπικς και ΟΛΟΙ φασίστες. Και τσεκ δις άουτ. Αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι απ' όλο αυτό το τσουβάλιασμα είναι οι πραγματικοί σεξιστές, οι αυθεντικοί ρατσιστές και foreal φασίστες. Κυκλοφορούν ευκολότερα ανάμεσα μας. Έτυχε να μεγαλώσω σε μια γενιά που έμαθε ότι οι λέξεις "ρατσιστής" και "φασίστας" είναι βαρύς χαρακτηρισμοί και βαριές κατηγορίες. Και ξάφνου, βρίσκομαι στην εποχή, που αυτοί οι χαρακτηρισμοί έχουν γίνει καραμελέτο στο στόμα του κάθε μπόζου, σε μια χρήση ανεξέλεγκτη, φαιδρή και ασύδοτη. Και μιας και -εμφανέστατα πια- το μαύρο σύννεφο του Βόλντεμορτ εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και γενικά σε όλον τον κοσμάκη, σοφό θα ήταν να εκπαιδεύσουμε ολίγον την αντίληψη μας, για το ποιος είναι ο εχθρός εκεί έξω, έτσι πουλάκια μου;! Συντηρητισμός, εσωστρέφεια, ξενοφοβία, ακροδεξιά. Έρχονται με φόρα. Έρχονται με βέντζενς. Γκετ γιορσέλφ τουγκέδερ λοιπόν, γιατί έρχονται μαύρες μέρες.
Όταν είσαι στη μάχη, στα χαρακώματα, καλό θα ήταν να έχεις το νου σου στον εχθρό σου απέναντι και όχι να βρίζεις τον συμπολεμιστή σου, επειδή κρατάει το όπλο με το αριστερό και όχι με το δεξί σαν κι εσένα. Ξύπνα.
Μεγάλο λάθος, οι άνθρωποι που πιστεύουν στην αλληλεγγύη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, να είναι οι ίδιοι που χρησιμοποιούν την φίμωση, τον τραμπουκισμό και δημιουργούν ανελευθερία.
Ανελευθερία! Αυτός είναι ο λόγος λοιπόν που σας τα κάνω τσουρέκια, γράφοντας αυτό το αρκετά συνειρμικό -θα έλεγα- κείμενο.
Έχω αρχίσει να νιώθω ανελεύθερος. Ανελεύθερος να εκφραστώ, ανελεύθερος να πάρω θέση. Ανελεύθερος να γράψω στίχους, γιατί κάποιος-κάπου-κάπως, μπορεί να ενοχληθεί, κάποιος ίσως να θιχτεί.
Και να σου πω και το αστείο; Πάνω από είκοσι χρόνια, μέσα απ' την μουσική μου και τους στίχους μου, ενόχλησα και έθιξα πολλούς. Και αυτός ήταν και είναι ο σκοπός μου, εξάλλου. Αυτό είναι το νόημα. Ενοχλώ και θίγω, αυτούς που με ενοχλούν και με θίγουν. Και να σου πω και το σοβαρό τώρα; Θα συνεχίσω να το κάνω! Θα συνεχίσω να εκφράζομαι όπως αισθάνομαι και επιθυμώ, μέσω των στίχων και της μουσικής μου. Θέλω να γράφω...ότι θέλω να γράφω, χωρίς φόβο αλλά με μεγάλο πάθος. Όχι λοιπόν, δεν θα φοβάμαι τις λέξεις.
Γιατί το φασέτο πια είναι...αν πω εγώ: "Ένα μανούλι με υπέρτατο κωλίνι", είμαι σεξιστής, αν πεις εσύ: "Πω ρε πούστη μου τι έπαθα" είσαι χομοφόμπικ, αν πει αυτός: "Που σαι ρε γυαλάκια" είναι ρατσιστής με τους μύωπες. Μην το γελείς καθόλου. Πια οι μύωπες, οι χοντροί, οι λιγνοί, οι ξανθοί, οι ταρίφες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, μπορούν ΟΛΟΙ τους να επικαλεστούν ξεδιάντροπα ότι είναι θύματα "ρατσισμού", έτσι; Και αν είναι έτσι, τι να μας πει ρε παιδιά και ο Πακιστανός στο φανάρι; Τι να μας πει ο Σύρος μετανάστης που κοιμάται στο χώμα; Που να διαμαρτυρηθεί ο Νιγηριανός για ρατσισμό, όταν η υπέρβαρη κυρία που σαβουριάζει 48 πάστες την ημέρα, αντιμετωπίζει "ρατσισμό" απ' τα εσωρουχάδικα, που δεν έχουν νεγκλιζέ στο νούμερο της; Φακντ απ!
Το τρεντ της εποχής, κυρίες μου και κύριοι. Όλοι ανήκουν σε "καταπιεσμένες μειονότητες".
Και όλοι οι μη καταπιεσμένοι, είναι έτοιμοι να καταπιέσουν, λιντσάροντας στο καταπιεστικό διαδίκτυο, απ' τον καταπιεζόμενο υπολογιστή τους, όλους τους καταπιεστές, εν ονόματι των καταπιεσμένων δικαιωμάτων των καταπιεσμένων, του καταπιεσμένου...ω με καταπιέσατε.
Η ψυχολογία της μάζας, εις τους αιώνες των αιώνων.
Και τώρα σοβαρά, μιας και το έφερε η κουβέντα, να αναφέρουμε μία πραγματικά καταπιεσμένη μειονότητα; Οι καλλιτέχνες είναι καταπιεσμένη μειονότητα!
Οι καλλιτέχνες ήταν ανέκαθεν θύματα, προκατάληψης και διάκρισης και εκμετάλλευσης.
Και το κυριότερο, θύματα λογοκρισίας και φίμωσης. Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, με μόνη σταθερά ένα αμφιλεγόμενο κοινωνικό στάτους και με μια γλυκιά υπόσχεση, για αναγνώριση μετά το θάνατο τους. Θύματα προκατάληψης, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας, εθνικότητας ή πολιτικών πιστεύω. Μια ταλαίπωρη μειονότητα, καταπιεσμένη απ' την ανοησία, την απαιδεψιά, την κακογουστιά, μιας μονοδιάστατης πλειοψηφίας με νοημοσύνη κάτω του μετρίου. Η μόνη διαφορά είναι, ότι όσο κατατρεγμό και να ασκήσεις σε έναν καλλιτέχνη, αυτός θα είναι πάντα ελεύθερος.
Προσωπικά λοιπόν, έχω σκοπό να συνεχίσω, με όπλο την μουσική μου, με πυρομαχικά την σάτιρα, τον σαρκασμό και την κυνικότητα, να στέκομαι απέναντι από αυτήν την μαζική ανοησία, την κακογουστιά, τον καθωσπρεπισμό και τον κομφορμισμό. Έχω σκοπό να συνεχίσω...να είμαι ελεύθερος!
Επιτρέψτε μου να κλείσω αυτό το ακατάπαυστο παραλαπίπιασμα, με ένα απόσπασμα από ένα Star Trek TOS επεισόδιο, με τίτλο "The Savage Curtain", γυρισμένο το 1969 και εύχομαι, κάποια στιγμή ο άνθρωπος να καταφέρει να ζήσει σε έναν αιώνα, έχοντας διδαχτεί να μην φοβάται τις λέξεις και να χαίρεται γι αυτό που είναι!
Lincoln: What a charming negress. Oh, forgive me, my dear. I know in my time some used that term as a description of property.
Uhura: But why should I object to that term, sir? You see, in our century we've learned not to fear words.
Lincoln: The foolishness of my century had me apologising where no offense was given.
Kirk: We've each learned to be delighted with what we are. The Vulcans learned that centuries before we did.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Μιθριδάτης
Λοιπόν, πάμε να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Από την αλφαβήτα που λέμε.
Σεξισμός. Διάκριση των φύλων. Είναι η διάκριση που βασίζεται στην πεποίθηση, ότι το ένα φύλο είναι ΑΝΩΤΕΡΟ από το άλλο. Είναι η διάκριση που οδηγεί σε κάθε είδους στέρηση πολιτικών ή κοινωνικών δικαιωμάτων, με γνώμονα την υποτιθέμενη "ανωτερότητα ή κατωτερότητα" ενός εκ των δύο φύλων. Αυτό σημαίνει σεξισμός, κυρίες μου και κύριοι.
Είναι σεξισμός το γεγονός ότι υπάρχουν δύο φύλα; Είναι σεξισμός οι βιολογικές διαφορές των δύο φύλων; Είναι σεξισμός το γεγονός ότι οι άντρες έχουν τεστοστερόνη και οι γυναίκες οιστρογόνα;
Αν μου πεις "Ναι" τότε μάλλον η νοημοσύνη σου είναι τόση, ώστε η μόνη επικοινωνία που μπορούμε να έχουμε, είναι να σου κουνάω ένα λέϊζερ πόϊντερ στον τοίχο και εσύ να προσπαθείς να πιάσεις την κόκκινη τελεία.
Όχι λοιπόν φίλοι μου, δεν είναι η διαφορετικότητα μας, σεξισμός.
Ο σεξισμός, όπως και ο ρατσισμός έχουν να κάνουν με την πρωτογονιακή νοοτρόπα του "Σαπιριόριτι" και όχι με τις βιολογικές μας διαφορές. Η λανθασμένη απάντηση λοιπόν σ' αυτή τη λανθασμένη νοοτρόπα ποια είναι λοιπόν; Το "Δεν υπάρχει ζήτημα ανωτερότητας ή κατωτερότητας διότι δεν υπάρχουν διαφορές". Δηλαδή η απάντηση στην μπουμπουνοκεφαλιά, είναι η μπουμπουνοκεφαλιά; Όχι αγαπημένοι μου.
Η απάντηση είναι: "Δεν υπάρχει θέμα ανωτερότητας ή κατωτερότητας, όσες γαμημένες διαφορές και να έχουμε". Και ναι, έχουμε άπειρες διαφορές, εμείς τα δύο φύλα.
Βιολογικές, συμπεριφορικές, άστα βράστα. Τόσες διαφορές, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι τρελό που ανήκουμε στο ίδιο είδος. Και;! Και τι έγινε; Αυτό είναι το νόημα. Οι διαφορές μας.
Οι διαφορές μας είναι ο βασικός λόγος που επιβιώνουμε, σε αυτό το στρογγυλό αστρικό σώμα που γυρνάει γύρω γύρω. Ζούμε για να αλληλοσυμπληρώνουμε και να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον, σαν συμβιωτικοί οργανισμοί. Γιατί έτσι προχωράει το πράγμα. Προτερήματα και μειονεκτήματα, συνεργάζονται και γίνονται ένα. Ο ένας άνθρωπος συμπληρώνει τον άλλον, και αυτό επιτυγχάνεται λόγω της διαφορετικότητας μας.
Σεξισμός λοιπόν. Πάμε να αναλύσουμε λοιπόν τώρα το τι θεωρείται σεξισμός, απ' τον κάθε ημιμαθή, ανίδεο, από κάθε Γιώργη και Γιώργαινα που δεν βάζει λίγο το ρημάδι του να δουλέψει και τον κάθε υποκριτάντζα που έχει κάνει την παπαρολογία, κέντημα.
Είναι σεξισμός η σεξουαλική παρενόχληση σε χώρους εργασίας; Όχι δεν είναι σεξισμός, είναι παρενόχληση. Και θα ξεκινήσω με ένα γλαφυρό παράδειγμα, για να κάνω τον χιουμορίστα, αλλά ταυτοχρόνως να γίνω και ευκόλως κατανοητός. Πάει ο αφεντικός και λέει στην γραμματέα του: "Δεσποινίς Καλλιόπη, θα επιθυμούσες να μου πάρεις μια ξεγυρισμένη πίπα, να σου δώσω μια ξεγυρισμένη αύξηση, μιας και είμαι και πολύ εξωκαρδιάς;". Αυτό δεν είναι σεξισμός, είναι ξεγυρισμένη ανηθικότητα. Σκέφτεται η γραμματέας απ' την άλλη..."Μια χαρά ιδέα! Μια πίπα είναι και θα πάρω και αύξηση". Και ξανά, αυτό δεν είναι σεξισμός, είναι ανηθικότητα.
Αν ο αφεντικός ήταν χομοσέξουαλ και έκανε την αντίστοιχη πρόταση σε υφιστάμενο του αρσενικού γένους; Σεξισμός ή απλή ξερή ανηθικότητα;
Από την άλλη είναι σεξισμός, να μην προσλαμβάνεται ένας άνθρωπος σε μία θέση εργασίας, με μοναδικό κριτήριο το φύλο του και όχι τις ικανότητες του. Το ίδιο ισχύει βεβαίως και στις περιπτώσεις που ένας άνθρωπος αμείβεται λιγότερο, με βάση το ίδιο κριτήριο. Και δυστυχώς τα συνηθέστερα θύματα τέτοιων διακρίσεων, είναι οι γυναίκες.
Σεξισμός είναι επίσης η θεωρία που στηρίζεται ο πολιτικός φεμινισμός, για παράδειγμα. Με σενάρια του τύπου: Αν οι αρχηγοί κρατών ήταν γυναίκες, δεν θα υπήρχε πόλεμος στον κόσμο και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Πάμε να εξετάσουμε όμως άλλα περιστατικά. Είναι σεξισμός η σεξουαλική παρενόχληση στο δρόμο;
Παράδειγμα. Περπατάει το μανούλι, αγέρωχο με τις ποδάρες της έξω και θα πεταχτεί ο κάθε τυχάρπαστος φίτσουλας και θα φωνάξει: "Μπαναγιά μου, να σ' ξεσκ'σω τα γκωλοβάρδουλα, γκάβλα μου να πούμε". Είναι σεξιστής; Όχι. Είναι ενόχλας. Είναι κάφρος, άξεστος, απαίδευτος.
Η γυναίκα -όπως και ο άντρας- είναι ελεύθερη να ντύνεται, να φροντίζει την εμφάνιση της, όσο και όπως το επιθυμεί, με σκοπό να αισθάνεται φάμπιουλους και να προκαλεί τον θαυμασμό.
Αυτό δεν δίνει σε κανέναν άνθρωπο το δικαίωμα να φέρεται απέναντι της, σαν άξεστος κάφρος.
Έχοντας τα παραπάνω, σαν βασικές ξεκάθαρες έννοιες, διερωτώμαι: Γιατί αντιμετωπίζεται ο θαυμασμός σαν έκφραση σεξισμού; Τελικά ο θαυμασμός στο ωραίο και η έλξη που νιώθουμε για το άλλο φύλο θεωρείται στις μέρες μας, τάση σεξισμού; Ή τελικά αυτό που θα έπρεπε να ενοχλεί ουσιαστικά είναι η "σπηλαιολογική" συμπεριφορά, της πλειοψηφίας των Ταμτάκων ανδρών εκεί έξω;!
Εκτός, αν με όλη αυτή την καραμελοποίηση της λέξης "σεξισμός", ο σκοπός σας κύριοι και κυρίες της "πολιτικά ορθής νέας τάξης συμπεριφορών", είναι να εξαλειφθεί κάθε είδους έκφρασης, που θα δηλώνει ερωτικό θαυμασμό του ενός φύλου προς το άλλο. Δηλαδή από εδώ και στο εξής, να θεωρείται ανεπίτρεπτο για έναν άντρα να εκδηλώνει θαυμασμό για την παρουσία μιας γυναίκας, με οποιονδήποτε τρόπο. Είτε φέρεσαι σαν Λόρδος και τζέντλεμαν, είτε φέρεσαι σαν καγκουροποιημένος, λίγδας και λιγουράντζας. Γιατί σε κάθε περίπτωση, όλο και κάποιος θα θιχτεί.
Αν είναι έτσι παιδιά, να είμαστε όπως στο δημοτικό, που στα παιδικά μας πάρτυ, κάθονταν τα κορίτσια στον ένα καναπέ και τ' αγόρια στον άλλον, και κοιταζόμασταν και λέγαμε "αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες". Τουλάχιστον έτσι συνέβαινε στην εποχή μου. Στα 80's. Ξέρω...γριά.
Αν είναι έτσι, να φοράμε άντρες-γυναίκες πορτοκαλιές φόρμες, να τυλίγουμε τα γεννητικά μας όργανα με επιδέσμους για να μην ξεχωρίζουν και προκαλούν. Επίσης, αντί για ονόματα να έχουμε σειριακούς αριθμούς. Πού περιθώρια για σεξισμότες τότες.
Παρακολουθούσα την λύσσα πολλών τραγικών φιτσουλισμών παγκοσμίως, στα μέσα κοινωνικής ασυδοσίας και ξερολισμού, με αφορμάρα (πως λέμε ποτάρα) τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ξερνώντας φλόγες απ' τα ρουθούνια τους, κατηγορώντας όποιον σχολίαζε κάνα γυναικείο κώλο, κάνα αντρικό κοιλιακό ή και το αντίθετο.
Ή ακόμα αν τολμούσε κανείς να πει "αντρών" ή "γυναικών". "Φουλ σεξισμός". Μάλιστα.
Για πείτε μου ρε...πως σας λένε...δηλαδή πόσο προσβλητικό ή παρενόχλα είναι να θαυμάσεις τους κοιλιακούς ενός κολυμβητή ή πόσο προσβόλα είναι να εκθειάσεις τον κώλο μιας βολεϊμπολίστριας;
Τρελαθήκατε τώρα ε; Έχει χτυπήσει η ευθιξία σας, ταβάνι έτσι;
Δηλαδή το να θαυμάσεις κώλο, υποβαθμίζει τις ικανότητες μιας αθλήτριας; Σοβαρά;
Αν είναι έτσι αγαπητοί μου, προτείνω οι επόμενοι Ολυμπιακοί να προβληθούν με λογοκρισία στα επίμαχα σημεία των αθλητών. Ναι ρε φίλε, blur σε κάθε πρόσωπο και κώλο βολεϊμπολίστριας και blur στα φουσκωτά παπάρια των κολυμβητών. Γιατί είναι ανεπίτρεπτο να θαυμάζεις τα σώματα και τα πρόσωπα των ανθρώπων και απαγορεύεται να ελκύεσαι σεξουαλικά από αυτούς.
Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα, το να σε θαυμάζουν για τα εξωτερικά σου κάλλη, συνεπάγεται με την αυτόματη υποτίμηση και ξεφτιλισμό των ικανοτήτων και της προσωπικότητας σου.
Τι λες ρε Γιώργη;! Όποιος το πιστεύει αυτό, μάλλον προβάλλει σε αυτούς που κατηγορεί, την δική του λανθασμένη κρίση. Είναι ανεπίτρεπτο λοιπόν κάποιος να εκφράζει τον θαυμασμό του ή ακόμα και να σχολιάζει αυτό που δεν του αρέσει. Είναι ανεπίτρεπτο να έχει γούστο, αισθητική, σεξουαλικότητα, είναι ανεπίτρεπτο να μιλάει, είναι ανεπίτρεπτο να βλέπει και να ακούει. Εκτός αν βλέπει, εκφράζει και ακούει αυτά που του λένε κάποιοι άλλοι ότι είναι "το σωστό" να βλέπει, να λέει και να ακούει. Μμμ...σμελς λάϊκ φασίζμο, απ' την ανάποδη. Φίμωση μαδαφάκερζ.
Καθώς βλέπω μπιτσβόλεϊ γυναικών λοιπόν, εκτός απ' τα αθλητικά σκιλς, αν περάσει απ' το μυαλό μου για παράδειγμα, ότι η βραζιλιάνα έχει θεσπέσιο κώλο, εκτός απ' το ότι δεν μου επιτρέπεται να το σχολιάσω, γιατί με περιμένει η πίσσα και τα πούπουλα και το διαδικτυακό λιντσάρισμα, δεν πρέπει ούτε να το σκεφτώ, γιατί θα πρέπει να αυτομαστιγωθώ. Μμμ...σμελς λάϊκ αμαρτία. Σμελς λάϊκ θρησκεία.
Κάτσε να δούμε. Που συναντάμε στην ιστορία, την σαρκική αμαρτία, το πόσο "του σατανά" είναι η λαγνεία, ο πόθος και το πάθος; Ποιος μας διδάσκει την πάταξη των ανθρώπινων ορμών, την καταπία της σεξουαλικότητας; Ποιος προμοτάρει αιώνες τώρα, το πόσο "δαιμονικές" είναι οι γυναίκες, το πόσο κακόβουλα όντα είναι, με μοναδικό τους σκοπό να παρασύρουν τους πάντες στην αμαρτία; Ποιος θεωρεί ότι οι γυναίκες -ιδιαιτέρως για τους παραπάνω λόγους- πρέπει να τιμωρηθούν, με το να αποκοπούν από κάθε ευχαρίστηση που μπορεί να τους προσφέρει η σεξουαλική επαφή; Φαντάζομαι λίγο πολύ, κάνατε τον συνειρμό.
Χριστιανισμοί, Καθολικισμοί, Μωαμεθανισμοί και άλλα τέτοια θεϊκά -εντός και εκτός εισαγωγικών- έχουν κάνει αρκετή δουλειά εκατοντάδες χρόνια τώρα, στην σεξουαλική καταπίεση των ανθρώπων. Ένας μη υγιής σεξουαλικά λαός, είναι πάντα πιο εύκολα ελεγχόμενος.
Έτσι που λέτε λοιπόν. Θρησκείες, εκκλησίες, κλήρος. Οπλισμένοι με θεωρίες που επιβιώνουν, ποδοπατώντας το σβερκί των ανθρώπων, μέσω της σεξουαλικής καταπίεσης αυτών. Με επιχείρημα βεβαίως, ένα "σαπιριόριτι". Ένα δημιούργημα φαντασίας, εξυπηρετώντας κυριαρχίες, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, παραδόσεις αιώνων, κληρονομιές περιουσιών, τίτλων, θρόνων κτλ και σε καμία περίπτωση επιστημονικά φακτς. Έτσι προκύπτει ο σεξισμός, ο ρατσισμός κτλ.
Η διαφορετικότητα, προς εκμετάλλευση.
Το ένα και μοναδικό πρόβλημα που δημιουργεί όλο αυτό το μπάχαλο, ήταν, είναι -και ελπίζω να σταματήσει κάποτε- η σεξουαλική καταπίεση που βιώνει όλος ο πλανήτης.
Άντρες - γυναίκες καταπιεσμένοι σεξουαλικά. Στρέϊτ - γκέϊ, καταπιεσμένοι σεξουαλικά.
Ταμπού φίτσουλες και φιτσουλίνες, ταμπού.
Διαβάζω και ακούω τις γραφικές εκφράσεις: "Σαν αντικείμενο του σεξ" και "σκεύος ηδονής" και αμέσως μπαίνει ο οργανισμός μου σε λειτουργία παραγωγής εξανθημάτων.
Τζίζας -ταπντάνσινγκ- Κράϊστ.
Δηλαδή πραγματικά. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να έχει τέτοια άποψη; Ποιος άνθρωπος που αντιμετωπίζει το σεξ με την σοβαρότητα που του αρμόζει, υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να πιστεύει ότι βάλλεται από τέτοιες εκφράσεις και τέτοιες αντιλήψεις;
Ποιος άνθρωπος με υγιή και ακομπλεξάριστη σεξουαλική ζωή, μπορεί να χαρακτηρίζει το ανθρώπινο σώμα "αντικείμενο" και "σκεύος"; Δηλαδή κυρίες μου, όταν ένας άντρας δηλώνει την επιθυμία του να κάνει σεξ μαζί σας, σας βλέπει σαν "αντικείμενο";
Πω-ρε-φιλενάδα! Δηλαδή πόσο τρελό ταμπού μπορεί να έχεις απέναντι στο σεξ, για να μπεις στο τριπάκι ότι το σώμα σου μπορεί να θεωρείται "αντικείμενο" ή "σκεύος"; Πόσο κακό, πόσο "evil" μπορείς να είναι το σεξ για σένα; Πόσο...(δραματική μουσική)...αμαρτία!
Και απευθυνόμενος στις κυρίες του δυτικού πολιτισμού, γιατί όταν είσαι έγκυος αγαπημένη μου, δεν τίθεται θέμα να θεωρηθείς από κανέναν "αντικείμενο και σκεύος αναπαραγωγής";
Θα σου πω εγώ γιατί. Γιατί η εγκυμοσύνη θεωρείται ευλογία, ενώ το σεξ αμαρτία.
Γιατί όταν ένα άντρας θέλει να κάνει σεξ μαζί σου απαντάς: "Τι; Μόνο σεξ;". "MONO σεξ" απαντάς.
Και ρωτώ. Είναι λίγο; Είναι υποτιμητικό; Είναι προσβλητικό; Είναι ταπεινωτικό;
Και από μέσα σου να απαντήσεις "Ναι", μου αρκεί για να σε κατατάξω στους σεξουαλικά καταπιεσμένους ανθρώπους.
Ρωτάς τις γυναίκες την απλή ερώτηση: "Γιατί κάνεις σεξ;" ...και σε κοιτάνε σαν να είναι ερώτηση παγίδα. Και εφόσον το σκεφτούν κάνα πεντάλεπτο, δίνουν τις ευφάνταστες απαντήσεις: "Εμ...γιατί μου αρέσει...ξέρω γω...για να έρθω σε οργασμό τι να σου πω". Μιλάμε...τζάκποτ κυρίες μου και κύριοι. Και βάζω και τους κυρίους μέσα γιατί φαντάζομαι τις ίδιες πίπες απαντήσεις θα δίνουν και αυτοί.
Όταν θα φτάσετε στο σημείο λοιπόν να απαντάτε: "Κάνω σεξ, γιατί είναι, ανθρώπινη ανάγκη, ένστικτο, σωματική απόλαυση και διασκέδαση. Κάνω σεξ για να περνάω εποικοδομητικό και ποιοτικό χρόνο με έναν άλλο άνθρωπο. Κάνω σεξ και προσπαθώ να ικανοποιήσω τον παρτενέρ μου, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο", τότε θα σας κατατάξω στους ανθρώπους που έχουν ξεκινήσει να κάνουν βήματα προς στην σεξουαλική απελευθέρωση. Και τότε και μόνο τότε, δεν θα υπάρχει καμία περίπτωση να πιστεύετε ότι κάποιος σας θεωρεί "σκεύος ή αντικείμενο ηδονής". Γιατί άκου να δεις...η ηδονή γαμάει και το σεξ γαμάει και το φχαριστιέσαι και είναι ότι καλύτερο υπάρχει και άκου να δεις...δεν ντρέπεσαι γι αυτό. Τότε και μόνο τότε, δεν έχεις να φοβηθείς καμία λέξη και κανέναν χαρακτηρισμό. Ούτε "αντικείμενα" ούτε "κομμάτι κρέας" (άλλη έκφραση εμετός), ούτε "πουτανάκι", ούτε "ξέκωλο", ούτε θα σας αγγίζει κανένα "σλατ σέϊμινγκ" από κανέναν και καμία, ούτε τίποτα. Δεν υπάρχει σεξισμός εκεί που τον ψάχνετε λοιπόν. Σεξουαλική καταπίεση υπάρχει.
Και ασφαλώς υπάρχει και στον αντρικό πληθυσμό, σε κτηνοδέστατο βαθμουλέτο.
Για παράδειγμα όλοι αυτοί οι άξεστοι που προανέφερα, που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να παρενοχλούν γυναίκες σε δημόσιους χώρους, φωνάζοντας καφρίλες, αδιαφορώντας για το αν φέρνουν την γυναίκα αυτή σε δύσκολη θέση...ε, εντάξει, βαθειά σεξουαλική καταπίεση.
Γι' αυτό κύριοι, τα ίδια ισχύουν και για εσάς. Να σέβεστε το σεξ που κάνετε, να σέβεστε την εκάστοτε παρτενέρ σας. Το σεξ απαιτεί σοβαρότητα, μάνκες μου. Γιατί αν ο σκοπός σας είναι να χύσετε, μπορείτε να τραβήξετε μια μαλακία. Είναι λιγότερο χρονοβόρο, ψυχοφθόρο και κοστοβόρο, απ' το να τρέχετε για φραπεδιές και ποτάρες (ποτάρες = λέξη μοντερνιά εμετός) και να ακούτε και να λέτε παπάντζες, μπας και κάνετε κάνα σεξ αποζημίωσης. Κάντε σεξ λοιπόν, για να περνάτε όμορφα με αυτούς που γουστάρετε και όχι να κάνετε σεξ υπό προϋποθέσεις, κανόνες, ανούσιες ιεροτελεστίες.
Να είστε ελεύθεροι ρε! Να γνωρίσετε το σώμα σας, να το αγαπήσετε και να το μοιράζεστε με όποιον επιθυμείτε. Να το "καλογυαλίζετε" αυτό το "αντικείμενο", να το συντηρείτε και να το χρησιμοποιείτε με τον καλύτερο τρόπο. Έχει φτιαχτεί για να σας προσφέρει αμέτρητες αισθήσεις, εμπειρίες ηδονής και ευχαρίστησης. Α και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν εννοώ με την παραπάνω παράγραφο, ότι πρέπει να δώσετε στο σώμα σας, την λανθασμένη υπεραξία του "λάβαρου ή του επάθλου", που αξίζει μόνο στον "Πρωταθλητή". Για παράδειγμα η αντίληψη του "χρυσού μουνιού", προέρχεται και αυτή από καταπίεση. Και σας παρακαλώ, εσάς συγκεκριμένα κυρίες μου, να σας λείπει η παπαρολογία της "επιλεκτικότητας". Γιατί εσύ μπορείς να μου λες "είμαι επιλεκτική", αλλά εγώ ακούω "Δεν κάνω σεξ εύκολα, γιατί δεν θέλω να με περάσουν για εύκολη γκόμενα γιατί θέλω να με περάσουν για δύσκολη γκόμενα γιατί οι δύσκολες γκόμενες είναι και οι σοβαρές γκόμενες ενώ οι εύκολες γκόμενες είναι πουτανάκια". Ο άντρας που θα σας κακοχαρακτηρίσει με γνώμονα το πόσο "άνετη" σεξουαλικά είστε ή το πόσο "ανεπίτρεπτα πλούσια" είναι είναι η σεξουαλική σας ζωή, προφανώς δεν κάνει για σας. Οπότε καλό θα ήταν να συγκεντρωθείτε σε αυτού του είδους την επιλεκτικότητα. Πολύ απλά, μην ασχολείστε με μαλακοπίτουρες, που έχουν τέτοια κριτήρια.
Και επιστρέφω στο σώμα. Σώμα είναι, για να γαμιέται είναι. Το σώμα απ' το μόνο που δεν φθείρεται και δεν χαλάει, είναι από την σεξουαλική χρήση. Και αν πιστεύετε ότι το κάζουαλ σεξ, ναι μεν δεν "φθείρει" το σώμα σας αλλά επιβαρύνει την ηθική σας, την υπόληψη σας και καθορίζει δυσμενώς τον ψυχισμό σας και το κοινωνικό σας στάτους, τότε σίγουρα έχετε πολλή δουλειά μπροστά σας για να απελευθερωθείτε σεξουαλικά. Και η αλήθεια είναι, ότι πράγματι η κοινωνική μας συμπεριφορά καθορίζεται απ' την σεξουαλική μας ζωή. Η διαδραστικότητα με τους συνανθρώπους μας, στην δουλειά μας, στην φραπεδούμπα με τους τσιμπητούς μας, στο οικογενειακό τραπέζι τα Χριστούγεννα, καθορίζεται ουσιαστικά από το πόσο καλά πηδηχτήκαμε το προηγούμενο βράδυ.
Δεν είναι τυχαίο, που οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα κοινωνικοποίησης, χαρακτηρίζονται "αγάμητοι" ή "κακογαμημένοι".
Πίσω στο "Αντικείμενο του σεξ". Γιατί προσωπικά δεν έχω αισθανθεί ποτέ "αντικείμενο του σεξ"; Γιατί δεν έχω ακούσει ποτέ τους άντρες να υποστηρίζουν ότι έχουν αισθανθεί έτσι; Η απάντηση των γυναικών σε αυτό το ερώτημα είναι το εξής καταπληκτικό: "Εσείς είστε άντρες". Α ναι; ΣΕΞΙΣΜΟΣ! (Ιμότικον με δάκρυα απ΄τα γέλια).
Έτσι που λέτε λοιπόν. "Εμείς είμαστε άντρες". Με βάση τα λεγόμενα των γυναικών κατά σφοδρή πλειοψηφία, οι άντρες: Σκέφτονται με το κάτω κεφάλι, οι άντρες γαμάνε ότι βρούνε, οι άντρες είναι ανήθικοι, οι άντρες μονοπολούν το "κεράτωμα" ασυστόλως. Από την άλλη οι ίδιες οι γυναίκες πιστεύουν ότι είναι: Πιο εγκεφαλικές απ' τους άντρες, πιο ευαίσθητες, πιο συναισθηματικές, πιο ώριμες, πιο έντιμες...και τέτοιες μπάμιες.
Δηλαδή για να καταλάβω. Όλη αυτή η παραπάνω φαντασιόπληκτη παπαρολότζια, δεν θεωρείται σεξισμός, αλλά είναι σεξισμός να πεις ότι ο άντρας μπορεί να κουβαλήσει δέκα σακούλες απ το σουπερμάρκετ, ενώ η γυναίκα μπορεί να κουβαλήσει τέσσερις; Ε, είστε οι καλύτεροι.
Την ίδια στιγμή, μεγάλη μερίδα γυναικών πιστεύει ότι η εξουδετέρωση της διαφορετικότητας μας, επιτυγχάνεται μέσω επιφανειακών συμπεριφορών, που το μόνο που υποδηλώνει είναι μια ασόβαρη και τσαπατσούλικη νοοτροπία. Δηλαδή κυρίες μου, με το να ρεύεστε μπροστά σε κόσμο, με το να λέτε δέκα φορές "μαλάκα" σε μία πρόταση ή με το να δηλώνετε ότι κάνετε σεξ "σαν αντρες" απαιτώντας την επίτευξή του οργασμού σας απ' τον παρτενέρ σας, είναι -ας πούμε- κάποιο σοβαρό στέϊτμεντ απέναντι στην "ανδροκρατούμενη κοινωνία"; Δηλαδή η λανθάνουσα "ανδροποίηση" των γυναικών και η μίμηση των γυφτοελαττωμάτων των αντρών, είναι σοβαρή στάση απέναντι σε θέματα κοινωνικής ισότητας; Σας είπε κανείς ότι οι άντρες πρέπει να ρεύονται, να κλάνουν, να βρίζουν δημοσίως και να κάνουν σεξ για να έρθουν αποκλειστικά αυτοί σε οργασμό; Αν το πιστεύετε αυτό, τότε για μια ακόμη φορά συναναστρέφεστε με λάθος άντρες, κυρίες μου. Και μόνο κουσούρια θέλετε να οικειοποιηθείτε.
Υπάρχει μεγάλη μερίδα γυναικών επίσης, που υποστηρίζει πως η διατήρηση της γυναικείας εικόνας είναι επιβολή μιας φαλλοκρατικής κοινωνίας. Ότι ουσιαστικά οι άντρες επιβάλλουν και θυματοποιούν τις γυναίκες, εξαναγκάζοντας τες να φροντίζουν την εμφάνιση τους, να χρησιμοποιούν μεϊκάπ, να ντύνονται θηλυκά, να κάνουν αποτρίχωση καιτέτοια. Και όλα αυτά για να αρέσουν σε εμάς. Τους "τύραννους" άντρες. Σιριουσλι; Δηλαδή οι άντρες, ξυρίζονται, κουρεύονται, ντύνονται όμορφα, πάνε στα γυμναστήρια, για να αρέσουν σε ποιον; Στην γάτα που περνάει τον δρόμο για να φάει απ' τον σκουπιδοτενεκέ; Έχω την αίσθηση ότι για εσάς κορίτσια μου, τα παλικαράκια προσπαθούν να είναι ομορφάνδρες...ωσάν. Οι κυρίες λοιπόν δεν θέτουν "σπεκς" ομορφάδας στους άνδρες; Δεν επιβάλλουν τα γούστα τους; Πιχί, ανεξάρτητα του τι στυλ έχει ο κάθε άντρας στην καθημερινότητα του, τα μεγαλύτερα κοπλιμέντα των γυναικών εισπράττονται όταν ένας άντρας φορέσει κουστουμέτα και γραβατουλίνια. Κοίτα να δεις κάτι πράματα. Ή όταν ένας άντρας για παράδειγμα, χάσει τα περιττά του κιλά και γίνει κομψότερος, για να μιλήσω και προσωπικά. Τι; Όχι;
Και για να μην πάμε μακριά, νομίζω ότι μόλις βγάλανε φιρμάνι τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες πως "στάζουν" στην εικόνα του μουσάτου άντρα με τις τατουαζιές, τρέξανε όλοι οι αγόραροι σύσσωμοι και "χτύπησαν" μανικιές με τριαντάφυλλα και νεκροκεφάλες εν μια νυκτί και αφήσαν όλοι μούσια Ποσειδώνα. Και όλα αυτά γιατί; Για να αρέσουν στον κώλο μου; Όχι. Για να αρέσουν σε εσάς, κυρίες και δεσποινίδες μου.
Μήπως είναι και αυτό μια σκευωρία ύπουλη του γυναικείου φύλου; Μήπως οι άνδρες είμαστε μαριονέτες και υπόδουλοι των εκάστοτε ορέξεων και γούστων των γυναικών; Μήπως πέσαμε θύματα της ίδιας μας της συνωμοσία; Ή μάλλον τελικά ζούμε όλοι σε μια παράνοια, σε ένα παραλήρημα και είμαστε όλοι για το ίδρυμα;
Ή μήπως ισχύει το υπέροχο και απλό κόνσεπτ, οι άντρες να θέλουν να γοητεύουν τις γυναίκες και οι γυναίκες να σαγηνεύουν τους άντρες. Και σκέφτομαι τώρα εγώ ο περίεργος. Μήπως αυτό είναι φυσιολογικό; E; Τι λέτε; Μπορεί να παίζει και κάτι τόσο απλό και όμορφο ε;!
Μήπως άντρες, γυναίκες, χόμοζ, γουατέβερ...θα πρέπει να μάθουμε να αγαπιόμαστε και να γαμιόμαστε, μπας και δημιουργήσουμε κάτι της προκόπας και όχι να σπάει ο ένας τις μπάλες του άλλου με υστερίες και εμμονές; Μήπως;! Μήπως θα πρέπει να σταματήσει όλη αυτή η ισοπέδα, η τσουβαλοποίηση και καζανοποίηση, προς όλες τις κατευθύνσεις; Μήπως τελικά, οι πραγματικά εξελιγμένοι άνθρωποι θα είναι αυτοί, που θα ζουν αρμονικά, αναγνωρίζοντας και αγκαλιάζοντας τις διαφορές τους και όχι υποκριτικά και εκβιαστικά θα τις εκμηδενίζουν; Μήπως;!
Οι διακρίσεις και η προκατάληψη, είναι σαπίλες που κουβαλάει η ανθρωπότητα μέσα της, απ' το μηδέν του χρόνου. Αν πιστεύετε λοιπόν εσείς του "πολίτικαλ κορέκτνες" ότι ο ρατσισμός υπάρχει επειδή υπάρχουν μαύροι και ο σεξισμός υπάρχει γιατί υπάρχουν γυναίκες, είστε μακριά απ' το πρόβλημα. Και αν πιστεύετε επίσης στο ότι θα εξαφανιστεί ο ρατσισμός αν πάψουν να υπάρχουν ράτσες και ο σεξισμός αν πάψουν να υπάρχουν φύλα, τότε είστε μακριά απ' την λύση.
Γιατί πολύ απλά, δεν θεραπεύεις την ασθένεια, σκοτώνοντας τον ασθενή.
Θα πρότεινα λοιπόν να κάνετε φόκους στην ασθένεια και όχι η φάση να είναι "Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι".
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, έχουμε φτάσει στο φαντασμαγορικό σημείο ΟΛΟΙ να θεωρούμαστε σεξιστές, ΟΛΟΙ ρατσιστές, ΟΛΟΙ χομοφόμπικς και ΟΛΟΙ φασίστες. Και τσεκ δις άουτ. Αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι απ' όλο αυτό το τσουβάλιασμα είναι οι πραγματικοί σεξιστές, οι αυθεντικοί ρατσιστές και foreal φασίστες. Κυκλοφορούν ευκολότερα ανάμεσα μας. Έτυχε να μεγαλώσω σε μια γενιά που έμαθε ότι οι λέξεις "ρατσιστής" και "φασίστας" είναι βαρύς χαρακτηρισμοί και βαριές κατηγορίες. Και ξάφνου, βρίσκομαι στην εποχή, που αυτοί οι χαρακτηρισμοί έχουν γίνει καραμελέτο στο στόμα του κάθε μπόζου, σε μια χρήση ανεξέλεγκτη, φαιδρή και ασύδοτη. Και μιας και -εμφανέστατα πια- το μαύρο σύννεφο του Βόλντεμορτ εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και γενικά σε όλον τον κοσμάκη, σοφό θα ήταν να εκπαιδεύσουμε ολίγον την αντίληψη μας, για το ποιος είναι ο εχθρός εκεί έξω, έτσι πουλάκια μου;! Συντηρητισμός, εσωστρέφεια, ξενοφοβία, ακροδεξιά. Έρχονται με φόρα. Έρχονται με βέντζενς. Γκετ γιορσέλφ τουγκέδερ λοιπόν, γιατί έρχονται μαύρες μέρες.
Όταν είσαι στη μάχη, στα χαρακώματα, καλό θα ήταν να έχεις το νου σου στον εχθρό σου απέναντι και όχι να βρίζεις τον συμπολεμιστή σου, επειδή κρατάει το όπλο με το αριστερό και όχι με το δεξί σαν κι εσένα. Ξύπνα.
Μεγάλο λάθος, οι άνθρωποι που πιστεύουν στην αλληλεγγύη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, να είναι οι ίδιοι που χρησιμοποιούν την φίμωση, τον τραμπουκισμό και δημιουργούν ανελευθερία.
Ανελευθερία! Αυτός είναι ο λόγος λοιπόν που σας τα κάνω τσουρέκια, γράφοντας αυτό το αρκετά συνειρμικό -θα έλεγα- κείμενο.
Έχω αρχίσει να νιώθω ανελεύθερος. Ανελεύθερος να εκφραστώ, ανελεύθερος να πάρω θέση. Ανελεύθερος να γράψω στίχους, γιατί κάποιος-κάπου-κάπως, μπορεί να ενοχληθεί, κάποιος ίσως να θιχτεί.
Και να σου πω και το αστείο; Πάνω από είκοσι χρόνια, μέσα απ' την μουσική μου και τους στίχους μου, ενόχλησα και έθιξα πολλούς. Και αυτός ήταν και είναι ο σκοπός μου, εξάλλου. Αυτό είναι το νόημα. Ενοχλώ και θίγω, αυτούς που με ενοχλούν και με θίγουν. Και να σου πω και το σοβαρό τώρα; Θα συνεχίσω να το κάνω! Θα συνεχίσω να εκφράζομαι όπως αισθάνομαι και επιθυμώ, μέσω των στίχων και της μουσικής μου. Θέλω να γράφω...ότι θέλω να γράφω, χωρίς φόβο αλλά με μεγάλο πάθος. Όχι λοιπόν, δεν θα φοβάμαι τις λέξεις.
Γιατί το φασέτο πια είναι...αν πω εγώ: "Ένα μανούλι με υπέρτατο κωλίνι", είμαι σεξιστής, αν πεις εσύ: "Πω ρε πούστη μου τι έπαθα" είσαι χομοφόμπικ, αν πει αυτός: "Που σαι ρε γυαλάκια" είναι ρατσιστής με τους μύωπες. Μην το γελείς καθόλου. Πια οι μύωπες, οι χοντροί, οι λιγνοί, οι ξανθοί, οι ταρίφες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, μπορούν ΟΛΟΙ τους να επικαλεστούν ξεδιάντροπα ότι είναι θύματα "ρατσισμού", έτσι; Και αν είναι έτσι, τι να μας πει ρε παιδιά και ο Πακιστανός στο φανάρι; Τι να μας πει ο Σύρος μετανάστης που κοιμάται στο χώμα; Που να διαμαρτυρηθεί ο Νιγηριανός για ρατσισμό, όταν η υπέρβαρη κυρία που σαβουριάζει 48 πάστες την ημέρα, αντιμετωπίζει "ρατσισμό" απ' τα εσωρουχάδικα, που δεν έχουν νεγκλιζέ στο νούμερο της; Φακντ απ!
Το τρεντ της εποχής, κυρίες μου και κύριοι. Όλοι ανήκουν σε "καταπιεσμένες μειονότητες".
Και όλοι οι μη καταπιεσμένοι, είναι έτοιμοι να καταπιέσουν, λιντσάροντας στο καταπιεστικό διαδίκτυο, απ' τον καταπιεζόμενο υπολογιστή τους, όλους τους καταπιεστές, εν ονόματι των καταπιεσμένων δικαιωμάτων των καταπιεσμένων, του καταπιεσμένου...ω με καταπιέσατε.
Η ψυχολογία της μάζας, εις τους αιώνες των αιώνων.
Και τώρα σοβαρά, μιας και το έφερε η κουβέντα, να αναφέρουμε μία πραγματικά καταπιεσμένη μειονότητα; Οι καλλιτέχνες είναι καταπιεσμένη μειονότητα!
Οι καλλιτέχνες ήταν ανέκαθεν θύματα, προκατάληψης και διάκρισης και εκμετάλλευσης.
Και το κυριότερο, θύματα λογοκρισίας και φίμωσης. Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, με μόνη σταθερά ένα αμφιλεγόμενο κοινωνικό στάτους και με μια γλυκιά υπόσχεση, για αναγνώριση μετά το θάνατο τους. Θύματα προκατάληψης, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, σεξουαλικής ταυτότητας, εθνικότητας ή πολιτικών πιστεύω. Μια ταλαίπωρη μειονότητα, καταπιεσμένη απ' την ανοησία, την απαιδεψιά, την κακογουστιά, μιας μονοδιάστατης πλειοψηφίας με νοημοσύνη κάτω του μετρίου. Η μόνη διαφορά είναι, ότι όσο κατατρεγμό και να ασκήσεις σε έναν καλλιτέχνη, αυτός θα είναι πάντα ελεύθερος.
Προσωπικά λοιπόν, έχω σκοπό να συνεχίσω, με όπλο την μουσική μου, με πυρομαχικά την σάτιρα, τον σαρκασμό και την κυνικότητα, να στέκομαι απέναντι από αυτήν την μαζική ανοησία, την κακογουστιά, τον καθωσπρεπισμό και τον κομφορμισμό. Έχω σκοπό να συνεχίσω...να είμαι ελεύθερος!
Επιτρέψτε μου να κλείσω αυτό το ακατάπαυστο παραλαπίπιασμα, με ένα απόσπασμα από ένα Star Trek TOS επεισόδιο, με τίτλο "The Savage Curtain", γυρισμένο το 1969 και εύχομαι, κάποια στιγμή ο άνθρωπος να καταφέρει να ζήσει σε έναν αιώνα, έχοντας διδαχτεί να μην φοβάται τις λέξεις και να χαίρεται γι αυτό που είναι!
Lincoln: What a charming negress. Oh, forgive me, my dear. I know in my time some used that term as a description of property.
Uhura: But why should I object to that term, sir? You see, in our century we've learned not to fear words.
Lincoln: The foolishness of my century had me apologising where no offense was given.
Kirk: We've each learned to be delighted with what we are. The Vulcans learned that centuries before we did.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Μιθριδάτης
.JPG)
