Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

ΜΙΘΡΙΔΑΤΗΣ "Q+A" - ΠΟΠ+ΡΟΚ Οκτώβριος 2009

Για πρώτη φορά σόλο έπειτα από κάτι παραπάνω από μια δεκαετία ημισκουμπρισμού,
Μιθριδά for ever, του Δημήτρη Χατζάκη. 



Π+Ρ: Ποιο είναι το συναίσθημα της σόλο πορείας μετά από 13 χρόνια με τα Ημισκούμπρια? 

M: Έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Το συναίσθημα θα μπορούσα να πω ότι είναι περίεργο αλλά συνάμα ερεθιστικό. Στην δημιουργία του δίσκου για αρχή, αυτό που ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα και πρόκληση, ήταν να γράψω στίχους για ένα ολόκληρο album, εντελώς μόνος μου. Ένα μυαλό να αναπτύσσει ιδέες σε μεγαλύτερο μουσικό χώρο. Ήταν πραγματικά κάτι καινούριο και προκλητικό. Κατά τα’ άλλα δεν μπορώ να πω ότι το φόρτο εργασίας ήταν μεγαλύτερο 
απ’ όταν δούλευα για τους δίσκους των Ημίζ. Τον ίδιο γκασμά βάρεσα. Το καλό ήταν ότι πια μπορούσα να κατευθύνω το project στον δρόμο που ήθελα εγώ και μόνο εγώ.

Π+Ρ: Ο τίτλος ‘Αιρετικά Ερωτικός’ ειναι αντιπροσωπευτικός και του χαρακτήρα σου? 

M: Ναι είναι! Θα μου πεις τώρα τι σημαίνει «αιρετικά ερωτικός»….?  Είμαι ένας ερωτικός άντρα με αιρετικές απόψεις. Για να είναι κάποιος ερωτικός, εκτός από έμφυτο ταλέντο πρέπει να ακολουθεί αρκετούς, σημαντικούς, άγραφους κανόνες. Υπάρχουν κανόνες για το πώς πρέπει να προσεγγίσεις μια γυναίκα,  πώς να της συμπεριφερθείς, πως θα την γοητεύσεις, να την κατακτήσεις και ιδιαιτέρως να την ικανοποιήσεις σεξουαλικά. Όταν καταφέρνεις να πετύχεις αυτούς τους στόχους, χωρίς όμως να ακολουθείς όλους αυτούς τους κανόνες και ακολουθείς τους δικούς σου ανορθόδοξους τρόπους, τότε δεν είσαι απλά ερωτικός…αλλά αιρετικά ερωτικός! Σ’έστειλα? 

Π+Ρ: Και η φωτογράφηση για το artwork του cd είναι πάντως αρκετά ενδιαφέρουσα, πρέπει να ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία και για σένα. Θα μας πείς δυο λόγια για την κοπέλα που "βασάνισες"? 

M: Πραγματικά, η φωτογράφιση ήταν εξ-αιρετικά ενδιαφέρουσα. Είχε μεγάλη προεργασία και οργάνωση. Πιστεύω ότι είναι απ’ τα καλύτερα photo-shootings που έχω κάνει. Μιλάμε για μία φωτογράφηση που κράτησε πάνω από τέσσερις ώρες.  Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο, με έναν υπέροχο φωτογράφο και ένα υπέροχο μοντέλο. Τα «βασανιστήρια» που υπέστη από εμένα 
η κοπέλα ήταν η ηδονή της. Η δεσποινίς ειδικεύεται στο να φέρνει εις πέρας τέτοιου είδους φωτογραφικά concepts και fetish performances. Αλλά μην ξεχνάμε και το πόσο υπέροχος ήμουν κι εγώ, έτσι?  

Π+Ρ: Πώς κατάφερες να πείσεις τον Σταμάτη Κραουνάκη να γράψει τους στίχους για το 
‘Τι Τη Θες Την Ψηλή’ ? Ήταν σίγουρα μια ευχάριστη έκπληξη. 

M: Δεν χρειάστηκε να πείσω τον Σταμάτη να γράψει στίχους. Του το ζήτησα με ταπεινότητα και δέχτηκε με μεγάλη χαρά. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με τον Σταμάτη. Από αυτόν πήραμε το «πράσινο φως» για του διασκευή του τραγουδιού του «Το σεξ». Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Με κάλεσε σε μια μπρασερί που συχνάζει. Πήρα αγκαλιά το laptop και πήγα στο ραντεβού. Κουβεντιάζαμε, σκεφτόμασταν, μου έλεγε ένα δίστιχο, έγραφα εγώ. Σχολιάζαμε, τρώγαμε, μου έλεγε άλλο ένα δίστιχο, έγραφα εγώ. Τι καλύτερο? Ήταν μια εμπειρία που δεν είχα ξαναζήσει. Πραγματικά όπως έχω ξαναδηλώσει, νιώθω καλλιτεχνικά ευλογημένος με αυτή την συνεργασία. 

Π+Ρ: Παρατηρώ επίσης οτι συμμετέχουν στο άλμπουμ ονόματα όπως οι Taki Tsan, TUS, MaRaDinn καί Σέξπυρ, αλλά και ο Δημήτρης Μεντζέλος στο "Είμαι αυτός που προκαλεί". 
Πές μας δυο λόγια για αυτές τις συνεργασίες και το άτυπο reunion των Ημίζ στο συγκεκριμένο κομμάτι? 

M: Κατ' αρχήν να ξαναματαξεκαθαρίσω. Δεν υπήρχε κανένα reunion των Ημίζ. Για να υπάρχει επανένωση πρέπει να υπάρχει διάλυση και τα Ημίζ δεν έχουν διαλυθεί. Το album μου φέρει την σφραγίδα της Imiz Biz Entertainment επάνω του. Δεν υπήρχε περίπτωση να έλειπε 
ο Δημήτρης Μεντζέλος απ’ το cd μου. Το ίδιο ισχύει και για τον Σέξπυρ, που τον αισθάνομαι σαν τον μικρό μου αδερφό. Η Maradinn είναι ένα φοβερό ταλέντο με μια υπέροχη φωνή, όπου χάρισε την μαγεία της στα κομμάτια μου και τα έκανε κλάσης ανώτερα. Ο Taki Tsan και ο TUS είναι δύο απ’ τους απειροελάχιστους mcs που εκτιμώ στην Ελλάδα. Νέο και παλιό αίμα σε ένα κομμάτι μαζί. 
Μ’ αρέσει! Στο album μου ήθελα συμμετέχοντες με ταλέντο, διάθεση για μία μουσική συνύπαρξη και πάω απ’ όλα ανθρώπους που να γουστάρω σε προσωπικό επίπεδο. 

Π+Ρ: Ας μην ξεχάσουμε βέβαια και τον Πρύτανη που μαζί σου επιμελήθηκε την μουσική και παραγωγή του άλμπουμ. Πιστεύεις ότι μια πετυχημένη συνταγή, όσα χρόνια κι αν περάσουν, μάλλον δεν πρέπει να αλλάζει? 

M: Α, ο Πρύτανης! Hes the man! Πραγματικά ρίξαμε πολλή δουλεία για το album. Και η δουλεία με τον Πρύτανη δεν είναι αστεία υπόθεση. Το παλικάρι είναι στην κοσμάρα του και δουλεύει πάντα με τους δικούς του ρυθμούς. Αλλά όσα προβλήματα και να δημιουργεί σε ένα ψυχωτικό άτομο σαν κι εμένα, είναι και θα είναι πάντα η καλύτερη επιλογή συνεργασίας και πάντα με άριστα αποτελέσματα. Στην τελική πώς να το κάνουμε? Είναι ο καλύτερος beatmaker της χώρας. 
Ο Πρύτανης επίσης προσέφερε πολλά στην επιμέλεια παραγωγής, προτείνοντας πάντα μια διαφορετική ματιά από την δική μου. Πολλές φορές διαφωνούσαμε, συντρίβοντας τα ευαίσθητα νευράκια μου, για κάποιες έμμονες ιδέες του, αλλά τελικά για πολλές απ’ αυτές με έπεισε να τις κάνω. Και τελικά είχε δίκιο που επέμενε. Ναι, είναι μια καλλιτεχνική συνταγή και μια φιλική σχέση που δεν πρέπει και δεν θ’ αλλάξει ποτέ.

Π+Ρ: Τα χώνεις σε αρκετούς, και σε άτομα που ασχολούνται με το Hip Hop και τη rap. 
Φαίνεται ότι έχεις απηυδήσει  γενικά με τους πολλούς "δήθεν" που έχουν εισβάλει στον συγκεκριμένο χώρο τα τελευταία χρόνια, σωστά? 

M: Στον δίσκο μου δεν ασχολούμαι σχεδόν καθόλου με άτομα που ανήκουν στον χώρο του ελληνικού Hip Hop, εκτός από κάτι γενικές αναφορές στα κομμάτια «Μιθριδά για πάντα» και «Επάνω μου». Το «Κάτι έχει πεθάνει εντός ψυγείου» αναφέρεται σε όλους τους υπόλοιπους 
–ας πούμε- καλλιτέχνες που δεν ανήκουν στον χώρο του Hip Hop και κάνουν «τρυφερό έρωτα» στην ελληνική μουσική εδώ και χρόνια. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες ή ακόμα και καλές δουλείες από κάποια νέα ονόματα στον χώρο του ελληνικού Hip Hop. Αλλά όπως και στα άλλα είδη ξεχωρίζουν δυστυχώς μόνο οι ατάλαντοι. Πάλι καλά να λέμε όμως…το ελληνόφωνο Hip Hop
  - κι ας εκπροσωπείται από πίπες κομμάτια- είναι πια απ’ τα μεγάλα κομμάτια της πίτας του ραδιοφωνικού play list. Από’κει και πέρα, ένα έχω να πω…«Εδώ ο μουσικός κόσμος χάνεται και οι rappers χτενίζονται».

Π+Ρ: Εδώ και μερικά χρόνια περνάμε μια περίοδο μουσικής αλλά και κοινωνικής παρακμής εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Πραγματικά πιστεύεις οτι η Ελλάδα είναι ‘μουσικά’ παράλυτη? 

M: Όπως το είπες κι εσύ. Απλά εγώ πιστεύω ότι ζούμε αυτή την μουσική παρακμή εδώ 
και πάμπολλα χρόνια και όχι μόνο μερικά. Αλλά όπως πολλή σωστά το έθεσες, είναι λογικό 
η κοινωνική παρακμή να αντικατοπτρίζεται και στην μουσική. Πλάκα κάνουμε? Εδώ δεν υπάρχει παιδεία, θα υπάρχει μουσική παιδεία? Είναι αστείο. Η ακμή μιας χώρας ξεκινάει απ’ τον πολιτισμό και ο πολιτισμός στην χώρα μας έχει μείνει στα μάρμαρα του Παρθενώνα. 
Ποια είναι τα δείγματα πολιτισμού μας στην Ελλάδα του σήμερα? Στην μουσική συγκεκριμένα….
τι έχουμε να παρουσιάσουμε? Η μουσική τρώει φάπες απ’ την αρπαχτή των λαϊκων και των δισκογραφικών και κατραπακιές από την δηθενιά των εντεχνο-μπαρμπαδο-ψευτο-ροκάδων. 
Θα μου πεις, αυτοί φταίνε? Όχι δεν φταίνε αυτοί, φταίνε αυτοί που τους ακούνε. Όπως και οι πολιτικοί, δεν φταίνε, φταίνε αυτοί που τους ψηφίζουνε. Οπότε κάνε τον συνειρμό. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού που ψηφίζει αυτές τις «όμορφες» κυβερνήσεις, τι μουσική θ’ ακούει? 
Έχουμε φτάσει στο σημείο, που όταν δημιουργείς καλή μουσική στη χώρα αυτή, αντιμετωπίζεσαι ωσάν  περιθωριακός. Όταν ακούς καλή μουσική θεωρείσαι «ειδική περίπτωση» και όταν αγοράζεις αυθεντικά cd, θεωρείσαι φετιχιστής ή απλά μαλάκας. Η χώρα που προσκυνάει ατάλαντες πεταμένες λαϊκές στις πίστες ή «έντεχνες» ιέρειες που πια βαριούνται και μόνο που υπάρχουν. Η χώρα που θεωρεί ποιότητα την προσωπολατρική ανακύκλωση και αναμάσημα των έργων μεγάλων συνθετών που έδρασαν δεκαετίες πίσω. Ε ναι λοιπόν! Η χώρα μας είναι μουσικά παράλυτη! Ολοπληγίκή θα έλεγα και οι εξαιρέσεις είναι το φυσιοθεραπευμένο δαχτυλάκι που κουνάει τον μηχανισμό κίνησης του καροτσακίου. 

Π+Ρ: Είσαι τελικά κωλόπαιδο, γκρίνιας, ξινός, εραστής και mc, όλα σε ένα, όπως αναφέρεις στο "Μιθριδά για πάντα" ? 

M: Κωλόπαιδο. Ναι, θεωρούμε κωλόπαιδο στον χώρο της δισκογραφίας. Γιατί δεν φιλώ κατουρημένες ποδιές, ποτέ. Επίσης πολλοί στίχοι μου θα μπορούσαν να θεωρηθούν κωλοπαιδαρίστικοι, οπότε είμαι και καλλιτεχνικά κωλόπαιδο. Γρίνιας. Ναι, είμαι πολύ γκρινιάρης άντρωπο. Μουρμουράω για το παραμικρό και στα επαγγελματικά αλλά και στην προσωπική μου ζωή. Πραγματικά είμαι ανυπόφορος, σε σημεία που απορώ με την αντοχή των γύρο μου. Ξινός. Δεν ξέρω τι γίνετε? Πολύς κόσμος με θεωρεί «ξινό», αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο γιατί. Μάλλον βγάζω μια ξινίλα, χωρίς να το συνειδητοποιώ. Εντάξει…αντιπαθής ξέρω ότι είμαι…αλλά ξινός? Χοντρό. Δεν έχει σημασία όμως η άποψη μου, γιατί βασικά είσαι αυτό που βλέπουν οι άλλοι σε σένα. Άρα είμαι ξινός. Εραστής και mc. Ναι, είμαι και τα δύο στην τιμή του ενός. Τώρα αν είμαι καλός εραστής θα το κρίνουν οι γυναίκες. Αν είμαι καλός mc δεν περιμένω από κανένα να μου το πει, γιατί ξέρω ότι είμαι.

Π+Ρ: Ακολουθώντας έναν πιο ‘μοναχικό’ δρόμο με την σόλο καριέρα, πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά απο 13 χρόνια? 

M: Όχι μοναχικό μα πάντα μοναδικό!

Π+Ρ: Έχεις κανονίσει κάποιες εμφανίσεις μέσα στο Φθινόπωρο? 

M: Όσοι ενδιαφέρονται για τις ζωντανές εμφανίσεις αλλά και γενικά για τις κινήσεις του Μιθριδά μπορούν να ενημερώνονται, αρκεί να γίνουν fans στο επίσημο page μου στο Facebook, πληκτρολογώντας Mithridatis ή από την επίσημη σελίδα μου στο MySpace, πληκτρολογώντας www.myspace.com/mithridatis. Γιατί πως να το κάμνουμε κυρίες μου και κύριοι?...Είμαι και πολύ cyber άτομο.

1 σχόλιο: